Ég er að upplifa mig sem algjöra dreifbýlistúttu þessa dagana... Ég stend sjálfa mig stöðugt að því að standa eins og þvara í miðri verslun og glápa í forundran á fólk, svona eins og ég hafi aldrei séð svoleiðis fyrirbæri áður. Jólaösin er byrjuð hér í borginni og hugarfar skortsins er að tröllríða borgarbúum. Það er nánast eins og allir séu reknir áfram af ótta um að allar vörur klárist í dag fyrir klukkan fjögur. Það hefur verið stigið á tærnar á mér, mér hefur verið hrint, það hefur verið hrifsað úr höndunum á mér og það hefur verið ruðst fram fyrir mig að vöruhillu (takið eftir að ég er ekki að tala um að ryðjast fram fyrir í biðröð á kassa). Botninn rak þó alveg í dag þegar leið mín lá í Smáralindina því þar voru umferðarverðir sem sáu um að allt færi fram í friði og spekt á bílastæðum verslunarmiðstöðvarinnar...
Þarf ég nokkuð að taka það fram að starfsmenn verslanna eigi samúð mína alla þessa daga fram að jólum?