Fyrsti dagurinn í nýju "gömlu" vinnunni minni er lokið.
Hverjum hefði dottið það í hug að mér þætti gaman að elda og baka ofan í gamalt fólk? Þegar ég verð gömul ætla ég að verða ekta gamalmenni í allri merkingu þess orðs. Sérvitur og nöldursöm með prímadonnutendensa og slatta af barnalegri tilætlunarsemi.
Í dag gerði ég samt það sem ég hef aldrei á ævi minni gert áður og það er að setja á marengsbotna... Ég hef ekki hugmynd hvað er gott að skella á marengsbotn því mér finnst marengs hroðbjóður. Þegar ég gifti mig, fermi börnin mín eða skíri tilvonandi börn (ég er samt ekki ólétt) mun ég ekki bjóða upp á marengs. Frekar byði ég fólki upp á hundamat en að láta þetta sjást á veisluborði á mínum vegum.
Þess vegna hringdi ég í Gunnhildi og spurði hana hvað væri nú gott á þetta og hún þuldi upp heilan helling af samsetningum og blaðraði um að gera krem úr eggjarauðum, flórsykri og súkkulaði. Uppistaðan í þessu var samt alltaf það sama: þeyttur rjómi. Hann er góður. Ég skellti einhverjum ávöxtum í þeytta rjómann og var á tímabili komin með þrjár sleikjur í vaskinn því ég missti mig alltaf í að sleikja rjómann af. En vonandi verður þessi hroðbjóður étinn á morgun því ég lagði mig alla í þetta.