Það verður gaman að heyra sögurnar af mér á næstunni því ég skellti mér á djammið í gær. Í fyrsta skiptið sem ég fer ein út að skemmta mér síðan Jet Black Joe hélt kombakkballið á Egilstöðum 2003.
Mér var boðið í náttfatapartý sem ég var engan veginn að nenna að fara í, enda var þar samansafn af útjöskuðum húsmæðrum, lausgirtum gellum og óviðbjargandi geðsjúklingum. Já, svona tala ég um vini mína og ég passa ofboðslega vel inn í þennan hóp vonleysingja. En allavega, maðurinn minn henti mér út svo ég varð að mæta og ég hef ekki skemmt mér svona vel síðan sautjánhundruðogsúrkál ef ekki er lengra síðan. Ég tók þátt í Singstar í fyrsta skiptið og rúllaði yfir keppinautana. Ég náði 7320 stigum eftir 3 lög en mér finnst eins og tölvan hafi haldið með Þórunni...það var alveg sama hvaða lag hún söng, hún fékk ekki undir 8000. Svo brunuðum við inn á Topp til að taka þátt í karíokí. En þar var ekkert karíokí heldur bara dískótek. Það tók sig upp gamall Knellufílingur og ég dansaði eins og ég ætti lífið að leysa. Það var svo yndislega gaman að ég tók nokkra magadansa fyrir Hörpu vinkonu, henni til mikillar gleði. Og svo rokkaði ég við Meatloaf og söng hástöfum. Ég þori að veðja að ég hafi dansað af mér 5 kíló í minnsta lagi. Sumir höfðu á orði að ég hefði örugglega ekki skemmt mér svona vel síðan ég hélt upp á 5 ára afmælið hjá stóru stelpunum mínum. Það sorglega er að það er satt þó svo það hafi verið gaman í öllum afmælum sem ég hef haldið. Og svo ég minnist nú aðeins á það að minn heittelskaði á afmæli á morgun og verður 31 árs og það verður eitthvað gott með kaffinu og það verður að sjálfsögðu brjálað stuð þar til við förum bara tvö í bústað yfir nóttina.

En svona til að hafa allt á hreinu fyrir ykkur sem súpa hveljur við þessar fréttir þá er ég ekki dottin í það og er ennþá hætt að reykja sem þýðir að ég drakk ekkert áfengi og reykti bara óbeint í gær. Ég kom heim rétt rúmlega 2 og ég skemmti mér æðislega vel. Og þar með er opinberri tilkynningaskyldu minni lokið.