Þrenn hjón, öldruð hjón, miðaldra hjón og ung hjón, vildu ganga í Krossinn. Gunnar, yfirkross, sagði þeim til að fá að ganga í Krossinn þyrftu þau að komast af í tvær vikur án kynlífs. Hjónin samþykktu þessi skilyrði.
Eftir tvær vikur þegar þau komu til baka spurði Gunnar öldruðu hjónin:"Hvernig gekk að vera án kynlífs?" Gamli maðurinn svaraði að þetta hefði ekki verið neitt mál, þannig að Gunnar bauð þau velkomin í Krossinn.
Næst spurði Gunnar miðaldra hjónin hvernig hefði gengið að vera án kynlífs í tvær vikur. Miðaldra maðurinn svaraði að þetta hefði gengið vel fyrstu vikuna, en seinni vikuna hefði hann þurft að sofa frammi í sófa, en það hefði tekist. Gunnar bauð miðaldra hjónin velkomin í Krossinn.
Gunnar snéri sér síðan að ungu hjónunum og spurði: "Gátuð þið verið án kynlífs í tvær vikur?"
"Nei Gunnar, okkur tókst ekki að vera án kynlífs í tvær vikur" svaraði ungi maðurinn sorgbitinn.
"Hvað gerðist?" spurði Gunnar.
"Konan mín var að teygja sig eftir málningardós á efstu hillunni og missti hana. Þegar hún beygði sig eftir henni, stóðst ég ekki freistinguna og skellti mér aftan á hana."
"Þú skilur að þið eruð þá ekki velkomin í Krossinn" segir Gunnar þá.
"Já, við vitum það" sagði þá ungi maðurinn. "Við erum heldur ekki velkomin aftur í Húsasmiðjuna."