Mig er farið að langa suður til höfuðborgarinnar. Það er kannski skrítið að heyra mig segja þetta, manneskjan sem flúði siðmenninguna. En ég þrái að komast á almennilegt kaffihús og skella mér í bíó. Ekki það að ég helli upp á eitthvað verra kaffi en þessi kaffihús....
Ég sé fyrir mér kósý lítið kaffihús, sætan þjón, gott kaffi og kökur og bakkelsi allskonar í massavís. Mig langar í almennilega gulrótarköku og súkkulaðiköku og horn með salati og crépes.
Mig langar að setjast niður og fá kaffið til mín, ekki þurfa að ná í það sjálf.
Það væri líka æðisleg tilbreyting að geta lesið blöðin daginn sem þau koma út ekki daginn eftir. Þá kannski myndi maður fá það á tilfinninguna að maður væri inni í málunum.
Fara í bíó og sjá myndina áður en hún er gefin út á video væri æðislega góð og kærkomin tilbreyting. Og sitja í almennilegum sal með almennilegum sætum og surround systemi. Með popp og kók í kjöltunni og gjörsamlega hverfa inn í stóra tjaldið.
Ég sé ekki tilgang í að fara á Egilsstaði til að sitja í pínulitlum sal á eldhúskolli, heyra allt í mono og vita að ég gæti bara verið heima í stofu hálfum mánuði seinna að horfa á sömu mynd.