Jæja, þá er þessi dagur loks að kveldi kominn. Ég er búin að bíða eftir þessu í allan dag, alveg frá því að ég vaknaði í morgun.
Þetta er búið að vera ágætur dagur, yfir heildina litið. Það meiddist enginn og kviknaði ekki í neinu.
Ég er búin að klifra marga stiga í dag. Tilfinningastigann, álagsstigann og stigann á Hótelinu svo nokkrir séu nefndir. Svona þrekraun tekur á en ég datt ekki í neinum þessara stiga. Og ég held að ég sé bara að verða syfjuð eftir allt þetta príl. Ætla að fara í bað og arka svo upp síðasta stigann og upp í rúmið okkar. Og reyna að sofa í hundrað ár, þannig að ef ég skrifa ekki á morgun bið ég bara að heilsa ykkur í bili.