Ég sef mjög fast og það þarf ýmislegt að ganga á til að vekja mig. En í nótt kom það fyrir að ég hrökk upp því ég heyrði ógnvekjandi hljóð. Það er búið að vera skrítinn vindur hérna síðan við komum heim í gær. Það er eins og hann bíði einhvers staðar og safni orku og svo þegar hann er orðinn hættulega sterkur lætur hann vaða. Og á meðan hann er í felum er alveg dúnalogn. Og í nótt sem sagt náði hann að hrista húsið nógu mikið til að það brakaði í því öllu og svo datt eitthvað þungt. Ég hrökk upp og Jónsi fór að athuga hvað hefði dottið, þar sem ég sá að herbergið okkar var á sama stað og enginn veggur hrunin lagðist ég bara niður aftur og steinsofnaði. Jónsi gat ekki sagt mér hvað datt fyrr en í morgun.