Ég er alltaf að gera mér betur grein fyrir því að ég fíla ekki breytingar sem eru ekki undir minni stjórn.

Þegar ég yfirgaf heimili mitt í gær var ég með þá kröfu að koma að því í sama ásigkomulagi. Að vísu tók ég ekki eftir breytingunni fyrr en ég fór út að reykja. Það er alveg jafnmikið drasl inni, en í gær var kassi fyrir utan útidyrnar, fullur af sorpi og sölnuðum laufblöðum. Þar sem þetta athvarf mitt og sígarettunnar er heilagt, eini staðurinn í heiminum þar sem við getum notið þess að vera saman bara tvær, varð ég brjáluð yfir að einhver hafði tekið kassann án þess að fá mitt leyfi. Eftir að í bræði minni sjatnaði gerði ég mér grein fyrir því að einhver hefur annaðhvort verið rosalega umhugað um bakið á mér og þetta athvarf mitt eða helvítis prakkarinn í hverfinu hefur ákveðið að gera mér hrekk eins og í sumar þegar hann tíndi allar klemmurnar af snúrunum daglega og skilaði þeim til mín.