Þrítug þreytt húsmóðir

Pælingar mínar meika lítinn sens fyrir þá sem eiga ekki börn...en þeir geta bara ekki látið það vera að reyna að skilja mig.


hjá mér

fimmtudagur, október 23, 2003

Það er farið að fara svolítið í taugarnar á mér hvað blöðin koma seint hérna. Að ég tali nú ekki um þegar það er ekki flogið í nokkra daga og maður fær öll blöðin í einu. Þegar það skeður er maður búinn að horfa á fréttir og heyra í útvarpinu allt sem er merkilegt í þessum blöðum. Og til hvers er ég að gerast áskrifandi af blaði sem er hvort eð er útlistað í Íslandi í bítið?

Er réttlátt að ég sé að borga sama gjald fyrir blaðið hér og fólk er að borga fyrir það í Reykjavík?

Og meðan ég er að minnast á það þá erum við áskrifendur af Stöð 2 og Sýn. Það var klínt á okkur Bíórásinni fyrir einhvern smápening í viðbót á mánaðargjaldið. Það væri allt í lagi ef við gætum skipt yfir á þessa Bíórás hvenær sem við vildum. Það er nefnilega bara hægt að horfa á hana þegar dagskráin á Sýn er ekki byrjuð.

Semsagt ég get séð Bíórásina og Popptíví meðan ég les blaðið mitt á nóttunni í löngu tapaðri baráttu um að vera inn.

Það getur líka gert mig kolbrjálaða þegar það streyma hér inn gylliboð frá bönkunum, stílaður á börnin mín, með allskonar gjafir til að kaupa börnin okkar. Það er mjög auðvelt að heilaþvo börnin, sjáiði bara Latabæ sem er svosum ágætur heilaþvottur í sjálfu sér. Það færi ekki eins mikið í taugarnar á mér ef bankarnir myndu senda börnunum sparibauka.

En af hverju ætli fólk sem er búið að vera í viðskiptum við bankann í einhver ár fái ekki einhverjar gjafir líka?
"Ef þú ert í viðskiptum við okkur í 10 ár þá færðu penna merktan okkur."
Af hverju fær fólk sem er með allt sitt sparifé í einhverju tilteknum banka ekki frían sparibauk?
"Ef þú ert með meira en 30 milljónir á sparireikning hjá okkur í 10 ár þá færðu að gjöf forljótt risaseðlaveski merkt okkur."